غذای بچههای ما همبرگر شده، چون باب اسفنجی همبرگر دارد/ مسئولین فرهنگی چرا حواسشان نیست/برندسازی به سرمایهگذاریِ کلان احتیاج دارد
تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۴۶۲۱۶۳
یکی از دغدغه های عوامل محله گل و بلبل آموزش صحیح به کودکان و نوجوانان است. مسائلی مانند احترام به قانون و توان نه گفتن به چیزهایی که مورد رضایت فرد نیست از جمله این آموزشها است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، آموزش به کودکان و نوجوانان یکی از رسالتهای برنامه های مخصوص این گروه سنی در تلویزیون است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چندی پیش برخی عوامل برنامه محله گل و بلبل درنشستی صمیمانه در باشگاه خبرنگاران پویا حضور پیدا کردند. در این دیدار کهداریوش فرضیایی (عمو پورنگ)، احمد درویش علیپور (کارگردان محله گل و بلبل)، محمد درویش علیپور (تهیه کننده محله گل و بلبل) و مسلم آقاجان زاده (تهیه کننده محله گل و بلبل) حضور داشتند موضوعات مختلف حوزه کودک مورد بررسی قرار گرفت و تا به حال دو قسمت از این نشست به نظر مخاطبان رسیده است.در قسمت اول این گفتگو معضلات سازمان صدا و سیما در موردتخصصی کردن شبکهها و همچنین کم توجهی به امور کودک به خاطر سیاسی نبودن مورد بحث قرار گرفت و در قسمت دوم از اهمیت عملی کردن فرمایش رهبری در مورد آتش به اختیار و همچنین دور بودن حرف با عمل مدیران مربوط به امور کودکان سخن گفته شد. قسمت سوم این نشست تقدیم مخاطبان میشود.
ما سعی کردیم «نه» گفتن را به بچهها یاد بدهیم.
آقاجانزاده: آمار داده بودند ما عصبانیترین ملت دنیا هستیم، میزان درگیریها ما در خیابان بسیار بالا است و به خاطر یک تصادف سادهزود خشونت به کار میبریم.در بحث راهنمایی و رانندگی، زمان آقای رویانیان خیلی کار کردیم. یک هماهنگی بین تلویزیون، آموزش و پرورش و راهنمایی و رانندگی ایجاد شده بود. ما با استفاده از این مثلث،همیار پلیس را ایجاد کردیم. آقای رویانیان آن زمان درباره چگونه بوجود آمدن همیار پلیسگفت: «من به ژاپن و آلمان سفر کردم و از مقامات آنجاپرسیدم شما وضعیت راهنمایی رانندگیتان را چگونه اصلاح کردید؟به من گفتند از مهدکودک و پایین ترین مقاطع تحصیلی کار آموزش را شروع کردیم.»برای همین بود وقتی ایشان برگشتند، سراغ ما آمدند.ابتدا برای ما هم گنگ بود که راهنمایی رانندگی چه ربطی به حوزۀ کودک دارد؟ حدود چهار ماه زمان برد تا هماهنگیها بینمان انجام شدو بعد از آن واقعاً ایستادیم و کار کردیم. اخلاقیات، فرهنگ و رفتار درست را با یک برنامه نمیشود اصلاح کرد.
مثلاً برنامه محله گل و بلبل به تنهایی چقدر میتواند منشا اثر باشد؟ مثلاً ما سعی کردیم «نه» گفتن را به بچهها یاد بدهیم. البته پشت همه برنامههای ما یک اتاق فکر است. دو روانشناس داریم که با ما کار میکنند. تیم فکری برایما محتواسازی میکند و اینطور نیست که یک دفعهکاری را آغاز کنیم. با این همه ما تک صدا هستیم و در حد خودمان داریم کار میکنیم ولی در آینده چه میخواهد بشود؟ در احادیثداریم که تا سن شش سالگیکودک شکل میگیرد و بحث فرهنگ و اخلاقیات در آن سن باید آموزش داده شود. اگر فکر کنیم انسان یک مجسمه است، آن مجسمه تا شش سالگی کامل میشود. ما در باره این موضوع با وزیر بهداشت هم جلسه داشتیم.
وزیر بهداشت گفت این که مافکرمیکنیمباهوشترین ملت دنیا هستیم موضوع نادرستی است
فرضیایی:بگذارید حالا که اسم وزیر بهداشت آمد خاطره ای از وی بگویم.من در اتاق دکتر هاشمی بودم یک شیرینی از روی میزشبرداشتم، همزمان که شیرینی را بخورم ایشان در را باز کرد آمد داخل. این شیرینی ماند در گلوی من و داشتم خفه میشدم. با وزیر که دست دادم دستم را فشار داد و شیرینی رفت پایین [میخندد] گفتم دستت درد نکند راحت شدم.
آقاجانزاده:بله، وزیر بهداشت گفت این که مافکرمیکنیمباهوشترین ملت دنیا هستیم موضوع نادرستی است. زمانی که بچههای ما به دنیا میآیند باهوش هستند و ضریب هوشیبالایی دارند. منتها چند درصد اینها تحت تعلیم قرار میگیرند که این هوش پرورش و رشد پیدا کند و سرکوب نشود؟ چون سیستم آموزشی ما غلط است، بحث فرهنگی ما در حوزۀ کودک نیز غلط است. ما آموزشهای لازم را که روی هوش بچهها کار کنیم و آنرا ارتقا دهیمنداریم و بنابراین بیخودی شعار میدهیم ملت باهوشی هستیم. واقعاً این نسل در آینده به چه شکلی در خواهد آمد؟نسلی که نه تلویزیون، نه سینما، نه تئاتر و نه کتاب خوبی دارد و الان هم عملاً میدان را دادهایم به کارتونهای خارجی.
من تیمهای انیمیشنسازی خوبی را میشناسم و میتوانم نامببرم. برای مثالگروهی که سری اول شکرستان را کار کردند. ولی چند وقت پیش که به دفترشرفتم دیدم برای کاناداکار میکند. از تلویزیون کانادا، اوکراین و خیلی از کشورهای اروپایی کار گرفته و دارند اینجا کار میکنند. وقتی از وی پرسیدم چرا برای صدا و سیمای خودمان کار نمیکنید، پاسخ داد: پنج میلیارد طلب دارم، اگر بدهند دوباره همکاریم را آغاز میکنم. وقتی کسی اهمیت نمیدهد و طلب دوستانرا نمیدهد آنها هم برای اینکه بتوانند خودشان و کارمندانشان را اداره کنند مجبور هستند این کار را بکنند. کیفیت کار ما خوب است و داریم برای کشورهای درجه یک دنیا کار میسازیم. اما اینجا خودمان بودجه نداریم کسی اهمیت نمیدهد، و این چنین شبکه تخصصی کودک ما تبدیل به پخش آرشیو کارتونهای خارجی میشود.
انیمشن های خارجی که زیرنویس فارسی میشود مانند بِنتن واقعاً مظهر یک بوم و دو هوا هستند.
فرضیایی:من نمیدانم مسئولین فرهنگی ما چرا حواسشان نیست. سیدیهایی که زیرنویس فارسی میشود مانند بِنتن و یااسپاریدِرمَن و یا آنهایی که دوبله شدهاندواقعاً مظهر یک بوم و دو هوا هستند. اگر دغدغۀ ما بچهها هستند و میگوییم آیندۀ بچههای ما در خطر است پس چرا اینگونه رفتار میکنیم؟
آقاجانزاده:نگاه کنیدغذای محبوب بچههای ما همبرگر شده است، چون باب اسفنجی همبرگری دارد و مدام میگوید همبرگر بخورید!
تسنیم:برندسازی موضوعی است که سرمایهگذاریِ کلان احتیاج دارد و البته با یک برنامه نمیتوان به این هدف رسید.فرض بر اینکه حمایتها نیز وجود نداشته باشد،جریان کودک جریانی نیست که بگوییم گردش اقتصادی در آن نیست. الآن بِرندهایحوزۀ کودک بِرندهای پرفروشی هستند. اما آیا اگر حمایتی هم نباشد، امکان اینوجود دارد که یک برنامه مستقل بفروشد و گردش اقتصادی داشته باشد؟
آقاجانزاده: بحث برندسازی برای برنامهکودک در تلویزیونچیز جدیدی است که تا حالا انجام ندادهایمو همه در اینباره گنگ هستند و برای همین گاهی تنش بوجود میآید. فرضاًمشکلاتی که برای بِرَند کلاهقرمزی که یک بِرَند ایرانی است پیش آمد را نگاه کنید.من نمیگویم کدام طرف مقصر است، اما همیشه میگویم چون برند چیز جدیدی است نه مدیر میداند چه باید بکند و نه خود تهیهکننده میداند چه باید بکند.
هر جای دنیا که برندسازی میکنند یک سهمی برای کسانی که آن را ساختهاند، گروه تولید، گروه تهیه، گروه کارگردانی قائل میشوند. سهمی را نیز برای تلویزیون قائل میشوند. سپس سرمایهگذارسومی نیز وارد میشود و این مثلث را تشکیل میدهند.وقتی یک کاری در هالیوود یا کمپانیهای بزرگ انیمیشنسازی انجام میشود، قبل از اینکه کار اکران شود،عروسک شخصیتها را ساختهاند.همه چیز را حساب میکنند. برای همین وقتیکار میآید روی آنتن و میگیرد، به طور خیلی ناخودآگاهشما با دیدن آن برنامه به خریدن آن عروسکها ترغیب میشوید. شاید آن اثر محبوب هم نشود ولی دوست دارید عروسک را بخرید.
حالا بحث این است که ما این موضوع رانداریم حتی سرمایهگذاران ما هم جرات نمیکنند در اینراه قدم بگذارند.ما پنج سال پیش برنامه ساختیم و سیدیاش را در بازار عرضه کردیم.بعد که آمار فروش را دیدیم شگفت زده شدیم. مثلاً در تمام استان قم یا اراکهزار تا فروخته بود!
تحقیق کهکردیم دیدیم خود مغازهدارها چهار، پنج تا از این سیدیها را خریده و پوسترش راروی شیشه گذاشته بودند. به جای اینکه سی دی ما را بفروشند هر کسی آن را میخواست در مغازه کپی میکردند و میفروختند. هشت قسمت برنامه ما را یک دیویدی کرده بودند.یعنی قبل از اینکه کار ما بیرون بیاید، یک پَکِ عموپورنگ وارد بازار شده بود که بستهاشاز مال ما زیباتر بود ولی داخلش چیزی نداشت وسیدی ها هم کپیهای بیکیفیتی از آنتن بود. ما از این موضوعشکایت کردیم ولی در دادسرای فرهنگ و رسانه به جایی نرسیدیم. الان هفت سال است به جایی نرسیدیم، قاضی گفت فوقش میتوانی رضایت بدهید یک چیزی بگیرید. گفتم ضرر 100 میلیونی و 200 میلیونی به ما وارد کرده ولی قانون میگوید این آقا 500 هزار تومان بیشتر جریمه ندارد و صاحب اثر کاری هم نمیتواند بکند. به همین راحتی! برای همینفقط ما در تهران توانستیم بفروشیم.
اگر بخواهیم عروسک عمو پورنگ را بسازیم با تلویزیون به مشکل میخوریم
تسنیم: آقای فرضیایی در ایران برند شده است. از ایشان میشود به عنوان برند شخصیت حقیقی استفاده کرد، مثلا تولید عروسک یا هر چیز دیگری، شما هیچ وقت روی این چیزها برنامهریزی نکردید؟
آقاجانزاده:اگر بخواهیم این کا را بکنیم احتمالاً با تلویزیون به مشکل میخوریم.
تسنیم:چرا شما مانند خیلی از آقایان طنزپردازی که میآیند در تلویزیون سریال میسازند و سپس از برندشان در سینما استفاده میکنند،این کار را انجام نمیدهید؟
فرضیایی:ما زیاد محجوبیم. باید این خط را بشکنیم یک فیلم بسازیم که فروش هم بکند.
آقاجانزاده: من همین سینمایی پورنگ را به نام عموپورنگ بسازم صدا و سیما نمیگذارد، چه باید کنم؟ مگر کار فرهنگی چقدر پول دارد که سهمی را هم برای تلویزیون بگذارم؟ آن هم کار کودک که واقعاً فقیر است.
یک دورههایی مردم به محصولاتِ برندهای داخلی اقبال نشان میدادند ولی از وقتی واردات محصولات خارجی زیاد شد محصولات داخلی نیز زمین خوردند. هدف تولید عروسکها با آن شکل و آن قوتی کهکمپانیهای بزرگ خارجی میسازند،فروش جهانی است. وقتی فروش جهانی باشد، کیفیت محصول هم بالا میرود.تیراژ که زیاد شودقیمت همپایین میآید.آنها برای دنیا کار میکنند.ولی اگر ما بخواهیم در حد برند خودمان کار کنیم بابضاعت حال حاظر کشورمانخیلی سخت است. ما میخواستیم محصولاتو دفتر و کتاب عمو پورنگ را تولید کنیم، اما تلویزیون سهم میخواست. این محصولات مگرچقدر سود داردکه من سهم تلویزیون را هم بدهم. ما درگیر این موضوع نشدیم چون محصولندادیم و گرنه ما هم درگیر میشدیم.
ترجیح میدهم با گروهی سینمایی کار کنمکه 15 سال با من زندگی کردهاند
فریضایی: کار سینمایی باید اتفاق بیفتد مگر گروه ما چه کم دارد؟ اتفاقاً گروه ما خیلی هم کارش را بلد است. بعد از 15 سال و این فراز و نشیبهایی که ما طی کردیم و این همه تجربه که به دست آوردیم، سینمایی کمترین کاری است که میتوانیم انجام دهیم. من باافتخار میگویم افراد زیادی تا به حال از من خواستند که در سینما با آنها کار کنم، با اینکههمه آنها برای من قابل احترام هستند، ولی ترجیح میدهم با گروه خودم کار کنم. افرادی که به من پیشنهاد کار دادند عمدتاًعموپورنگ را به درستی نمیشناسند وگیشه را میبینند و میخواهند کار پرفروش شود. ولی من عموپورنگ را به همین راحتی درست نکردم که به همین راحتی بخواهم آن را از دست بدهم. لذا خودم ترجیح میدهم با گروهی کار کنمکه 15 سال با من زندگی کردهاند و من را میشناسند. کسی که مینویسد واقعاً عمو پورنگ را بنویسد، داستانی که داستانِ واقعی عموپورنگ باشد اگر طنز هم بخواهد بشود طنزی درخور شخصیت عموپورنگ باشد. لذا من فکر میکنم چه اشکالی دارد سینمایی تولید شود. من به بچههای گروه ایمان دارم و حتی اگر فیلممان ضعیف هم باشد این ضعف را ترجیح میدهم چرا کهبرآمده از تجربیات ما و نیت خالصانۀ ماست.
تسنیم: تئاتر و سینما و تلویزیون دارند به سمتی میروند که سلیقۀ مخاطب است یعنی خودشان به جای اینکه سلیقهسازی بکنند، با نگاه کوتاه مدتی که دارند میگویند ما فعلاً مخاطب را حفظ بکنیم. امامحله گل و بلبل در تلویزیون نگاه بلندمدتی دارد، اگر کار سینماییبخواهید بسازید همین نگاه را حفظ میکنید؟
فریضایی:مطمئناً همین نگاه را داریم و خواهیم داشت چون ماندگار خواهد بود. سینمایی برنامۀ زنده نیست که دیگر دیده نشود. فیلمی است که در آرشیو میماند و سالهای سال شما را با این فیلم میشناسند و به یاد میآورند.ارزش ماندگاری این فیلم برای من مهم است و لذا با توجه به نوشتههای پیشینِ محمد علیپور احساس میکنم اگر من هم نگویم دغدغۀ او همین است. این سینمایی چیزی نباید باشد که گذشته پورنگ را خراب کند.
تسنیم:چرا بیشتربرنامهسازان امروز سلیقه مخاطب را در نظر میگیرند تا فرم و محتوای صحیح؟
برخی از ما سلیقه مخاطب رادست کم میگیریم و برای همینداریم بینندههایمان را از دست میدهیم.
احمد علیپور:هویتِ هر کار هنری برمیگردد به خالق اثر و شرایطی که به وجود آمده است. شاید به خاطر این است که یک مقدار انگیزهها کمرنگ شده است. برای اینکه نمیتوانند یک کار پیشرو بسازند تا ساختار را عوض کنند و یک نوآوری شکل بگیرد برای همین متاسفانه خیلی باب شده است که از روی دست همدیگر مدام کپی میکنند. ای یک کار بهتر را کپی کنیم.اگر یک فکر و یک ایدهای هموارد کنیمیا در دنباله خرابش میکنیم یا اینقدر ادامهاش میدهیم که اتفاقِ خوب گذشته را زیر سوال میبریم.
همین موضوع باعث شد که ما محله گل و بلبل را بسازیم چون نمیخواستیم در جا بزنیم. این تفکر در ما بوجود آمدکه دیگر برنامه زنده نسازیم و به جای کار ترکیبی،کار نمایشیانجام دهیم.وگرنه تلویزیون به آن فرم قبلیقانع بود و مدیران میگفتند همان را بسازید خیلی خوب است برای اینکه مخاطب دارد!
اما اینکه آیا سطح سلیقۀ مخاطبین نزول پیدا کرده است؟ به نظرم اینگونه نیست. چون امروز مردم دارند سریالهای روز دنیا را آنلاینمیبینند. شب در آمریکا پخش میشود و صبح اینجا با زیرنویس در دسترس است. پس این مخاطبی که اینطور دسترسی دارد به این سریالها نمیتوانیم بگوییم سطح سلیقهاشپایین است.من فکر میکنم این ما هستیم که سلیقه مخاطب رادست کم میگیریم و برای همینداریم بینندههایمان را از دست میدهیم.
بحث اینکه فیلمهای کمدیدر سینمافروش آنچنانی پیدا میکند، دلیلششاید یک مقدار شرطی شدن مردم باشد که میگویند برویم آن فیلم را ببینیم که بخندیم حالا به چه میخندیم هم مهم نیست. فقط صرف اینکه برویم یک اوقات خوشی را پشت سر بگذاریم.
من مخاطب را دستکم نمیگیرم.به خاطر همین مردم به این برنامه رای میدهند. سطح سلیقۀ مخاطب پایین نیامده است. آنها کار خوب را تشخیص میدهند و تحسین میکنند. هر از گاهی در سریالهایمان هم این اتفاق میافتد، سریالی که از لحاظ کارگردانی و قصه پررنگتر است با اقبال بیشتری روبرو میشود.
ادامه دارد...
انتهای پیام/
R1427/P1439/S4,34/CT13منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۴۶۲۱۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بانکهای خصوصی استان کرمان هیچ کمکی به استان نمیکنند
استاندار کرمان گفت: بانکهای خصوصی در استان کرمان هیچ کمکی به استان نمیکنند و فقط پولها را جمعآوری میکنند و محلی برای فرار سرمایه از استان شدند. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمان، محمدمهدی فداکار صبح امروز در نود و هفتمین شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی استان کرمان که با حضور حجتالاسلام ابراهیم حمیدی رئیس کل دادگستری استان، مهدی بخشی دادستان و جمعی از مسئولین استان و نمایندگان صنایع، بنگاههای اقتصادی و اصناف کرمان برگزار شد، اظهار داشت: در موزه بانکی سیاست انقباضی وجود دارد و امیدواریم تامین مالی از سایر روشها قدرت بگیرد.
وی با بیان اینکه در حال حاضر در حوزه تامین مالی از طریق بانکها و سرمایهگذاری در استان با چالش روبهرو هستیم و این مشکل کشور است، گفت: تامین مالی از طریق بازار سرمایه باید جدی گرفته شده و این روش آگاهسازی شود.
استاندار کرمان با اشاره به اینکه جلسه استانداران با هیئت دولت هفته آینده در تهران برگزار میشود، بیان کرد: در این جلسه مشکلات حوزه اقتصادی و موانع پیش روی تولید از جمله مشکلات صادراتی عنوان میشود.
وی با بیان اینکه بانکهای خصوصی در استان کرمان هیچ کمکی به استان نمیکنند، افزود: یکی دو بانک خصوصی سرمایهگذاریهایی در استان کردند اما مابقی محلی برای فرار سرمایه از استان شدند.
فداکار با اشاره به اینکه بانکهای خصوصی در استان کرمان فقط پولها را جمعآوری میکنند، ادامه داد: سرمایه جمعآوری شده مردمی در بانکهای خصوصی باید در استان سرمایهگذاری شود و حتماً این مهم را پیگیری میکنیم.
عفت شریعتی نماینده مردم زرند و کوهبنان در مجلس شورای اسلامی در این جلسه، اظهار داشت: کار مهمی که در مجلس یازدهم در سال گذشته صورت گرفت مصوب شدن برنامه هفتم توسعه کشور است.
وی با بیان اینکه بخش خصوصی در این برنامه نقش تعیین کنندهای دارند و امیدواریم بتوانیم با اجرای برنامه هفتم توسعه، تحول اساسی در آینده کشور را رقم بزنیم، افزود: دشمن به دنبال آن است تا نقطه ضعفهای کشور را بزرگنمایی کند و همه ما باید تلاش کنیم تا در این جنگ اقتصادی دشمن را ناکام بگذاریم.
نماینده مردم زرند و کوهبنان در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه استان کرمان ظرفیتهای بزرگ اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی دارد، گفت: باید از تک تک این ظرفیتها استفاده بهینه در پیشبرد اهداف نظام مقدس اسلامی داشت و مردم فایده آن را ببینند.
امیر حسنزاده معاون امور اقتصادی استانداری کرمان نیز در این جلسه، اظهار داشت: سال گذشته با کمک همه مسئولان و فعالان اقتصادی رتبه کسب و کار استان کرمان ارتقا پیدا کرد و امیدواریم این رتبه در سال 1403 حفظ شود.
وی با بیان اینکه نمایشگاه ایران اکسپو در تهران برگزار شد، گفت: استان کرمان نیز غرفه خوبی در این نمایشگاه داشت که ظرفیتهای استان در این غرفه معرفی شد و این غرفه رتبه برتر نمایشگاه را کسب کرد.
معاون امور اقتصادی استانداری کرمان با اشاره به اینکه در حوزه شعار سال در استان کرمان از سال گذشته کارهای خوبی در جهت جلب مشارکت بخش خصوصی انجام داده است، افزود: با انتخاب شعار سال توسط مقام معظم رهبری انگیزه را برای تداوم این اقدامات بیشتر کرد.
وی با بیان اینکه امیدوار هستیم در سال جاری به نتایج خوبی برسیم، ادامه داد: مهارت آموزی و کارآفرینی اهمیت زیادی دارد که نیاز به آموزش و برگزاری دورههای آموزشی در استان دارد.
انتهای پیام/511/