به نقل از «تسنیم»

احتمال تعطیلی محله گل و بلبل/ نعیمه نظام‌دوست: کار کودک را نباید به اسپانسرها واگذار کنند

تاریخ انتشار: ۱۸ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۳۳۶۹۴۹

بازیگر «محله گل و بلبل» با گلایه از بی‌مهری‌هایی که به این برنامه شد، گفت: کار ما از طریق مدیران تلویزیون باید انجام شود و نباید به فکر این باشیم اسپانسر چی شد و پول نیست. ۱۸ فروردين ۱۳۹۸ - ۱۴:۳۹ فرهنگی رادیو و تلویزیون نظرات - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، یکسری از برنامه‌های کودک و نوجوان دیگر با مشکلات اسپانسری و مالی عدیده‌ای مواجه هستند که متأسفانه دامن برنامه «محله گل و بلبل» را بارها گرفته تا جائیکه در حین پخش دچار مشکل شد و حالا که به تعبیر یکی از بازیگران آن احتمال دارد سری جدید آن ساخته نشود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نعیمه نظام‌دوست در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری تسنیم، تصریح کرد: یک مقداری تلویزیون به کودکان و نوجوانان اهمیت بدهد و این رسالت را مدیران عهده‌دار شوند و پای اسپانسرها به میان نیاید. چرا که بارها و بارها برنامه «محله گل و بلبل» مشمول بی‌مهری‌های شدید شد و حتی چند قسمت در حین پخش، یا روی آنتن نرفت و یا مخاطب بازپخش قسمت‌های قبلی را می‌دید. این قطعی و توقف در پخش هم هنرمندان این برنامه را دلسرد کرد و هم مخاطب از این اتفاق ناراحت شد.

وی با اشاره به احتمال ساخته نشدن سری جدید «محله گل و بلبل»، افزود: باور کنید هنرمندان ما در این برنامه پول هم نگرفته بودند ولی با عشق کار می‌کردند؛ یک بار هم اعتراض و گلایه نکردند چون «محله گل و بلبل» از یک گروه عاشق برخوردار بود. این دلسرد شدن تا جایی پیش رفته که احتمال دارد سری جدید این برنامه ساخته نشود و مشکل هم اسپانسر و مباحث مالی است. به واقع مدیران تلویزیون بایستی به حوزه کودک و نوجوان بهای بیشتری بدهند و کار ما از طریق مدیران باید جلو بروند و نه به این فکر باشیم اسپانسر چی شد و پول نیست.  

نظام‌دوست درباره بازی در سریال «نون.خ»، گفت: سعی کردم آن چیزی که سعید آقاخانی به عنوان کارگردان می‌گوید انجام بدهم و متفاوت‌تر باشم. به شوخی می‌گویم که اگر خلیل(حمیدرضا آذرنگ) در فصل دوم باشد، من هم در فصل دوم این سریال حضور دارم. من دوست دارم نقش‌های متفاوتی را تجربه کنم خوشبختانه کارگردان‌ها همیشه به من لطف داشتند و این فرصت را در اختیار من قرار دادند. ولی در عین حال طنز را بیشتر دوست دارم چون باعث ایجاد لحظات شاد و مفرحی برای مردم می‌شوم.

علی صادقی: سریال «نون.خ» کسی را مسخره نکرد/ همه کارگردان‌ها، بازی‌های تکراری را دوست دارندداریوش فرضیایی: «بالش‌ها» قرار نیست جای «کلاه قرمزی» را بگیرد/پخش محله گل و بلبل بعد از ایام نوروزچرا "محله گل و بلبل" تکرار می‌شود؟ + فیلمداریوش فرضیایی: صداوسیما باید کودک امروز را نجات دهد

وی در پاسخ به این سوال که تلویزیون باید چه رویکردهایی در سال جدید داشته باشد، خاطرنشان کرد: به نظرمن باید به مشکلات مردم بیشتر اهمیت بدهند و مشکلات مردم گفته بشود، اگر این اتفاق بیفتد مردم با تلویزیون بیشتر آشتی می‌کنند. قرار نیست که کارهایی بسازیم که غیرواقعی باشد؛ مدیران باید حمایت کنند کارهایی ساخته بشود مشکلات مردم در آن‌ها گفته شود حتی به زبان طنز.

انتهای پیام/

R1515/P1439/S4,1430/CT3 واژه های کاربردی مرتبط شبکه یک شبکه دو رسانه ملی تلویزیون

منبع: تسنیم

کلیدواژه: شبکه یک شبکه دو رسانه ملی تلویزیون شبکه یک شبکه دو رسانه ملی تلویزیون

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۳۳۶۹۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کاش تلویزیون، این مدلی نبود

امروز روز مهمی برای فوتبال ایران در عرصه باشگاهی است؛ با توجه به اهمیت دیدار‌هایی که قرار است برگزار شود، ممکن است سرنوشت قهرمان این دوره از بازی‌های لیگ برتر مشخص شود. دست بر قضا دو بازی بسیار مهم هم قرار است برگزار شود که هر دو تأثیرگذار و تعیین‌کننده خواهند بود. یکی در تبریز که استقلال صدرنشین با تراکتور مچ‌اندازی می‌کند و دیگری در تهران که سپاهان به مصاف پرسپولیس می‌رود.

برگزاری هر دو دیدار در یک روز، چهارشنبه بزرگی را رقم زده و با توجه به حساسیت موجود در جدول رده‌بندی، اهمیت این دیدار‌ها را اگر از دربی بیشتر نکند، دست‌کمی از آن هم ندارد. این دو بازی با توجه به حضور تماشاگرانی که برای گرم‌شدن میدان پا به ورزشگاه می‌گذارند، ویترین مناسبی برای تبلیغ این رشته ورزشی در ایران است. البته که با توجه به رشد فضای مجازی، چنین ویترینی بیش از گذشته در عرصه بین‌المللی معرفی شده، ولی فرصت بی‌نظیری بود که بتوان از کنار آن بیشترین بهره را برای معرفی چهره دیگری از ایران برد.

قبل از ادامه مبحث همین ابتدا باید تکلیف را مشخص کرد که چنین روایتی با علم و آگاهی از این موضوع پیاده می‌شود که فوتبال مثل قبلا دغدغه کوچه و بازار نیست. درست در روز‌هایی که سفره‌ها کوچک‌تر شده‌اند، خیلی نیاز به دلِ خوشی است تا برای بازی‌های لیگ برتر، مثل سابق سرودستی شکسته شود. با علم به این موضوع، ولی بازهم می‌شد از این فرصت، استفاده درخوری کرد به شرط آنکه تلویزیون، این مدلی نبود.

این مدلی بودن تلویزیون در چند مورد خلاصه می‌شود؛ اول و مهم‌ترین آن‌ها انحصارطلبی است. صداوسیما سال‌های زیادی است که اجازه تأسیس و رشد شبکه‌های خصوصی را نمی‌دهد و همه چیز باید تحت سیطره‌اش قرار بگیرد. حتی اگر قرار به فعالیت بر بستر اینترنت هم باشد، باز باید این نهاد نیمچه چراغ سبزی نشان دهد. ناگفته پیداست که چنین نگاهی، روایت را یک‌سویه و رفته‌رفته مخاطب را دلسرد می‌کند. نگاه تکراری به وقایع با چهره‌های برمدار مانده، اجازه ذوق‌زدگی از مخاطب را می‌گیرد.

پیامد اصلی آن، ریزش مخاطب است. اتفاقی که چندسالی است رخ داده و به گواه آمار همین نهاد و البته اظهارات مسئولان رده‌بالایش، برنامه‌ها دیگر مخاطب چندانی ندارند. تمام مواردی که در بالا گفته شد، شامل برنامه‌های ورزشی می‌شوند. انحصار در این مورد تأثیرش را گذاشته و مخاطب مثل سابق استقبالی از آن ندارد. تازه برای فوتبال، خاصه از نوع پخش زنده‌اش، شرایط برای تلویزیون بهتر است و همچنان در زمره برنامه‌های پربیننده‌اش محسوب می‌شود.

ناگفته پیداست که این پربیننده‌بودن در مقایسه با سایر برنامه‌های کنونی است وگرنه کیست که نداند آمار در مقایسه با گذشته در همین بخش هم چنگی به دل نمی‌زند.

پس دومین مدل تلویزیون که در چنین روز مهمی برای فوتبال می‌توانست بهتر باشد، ولی نیست، ریزش مخاطبش به‌واسطه رانده‌شدن اکثر متخصصان و سپردن امور به دست آن‌هایی است که آمار نشان داد، صلاحیت چندانی برای تولید محتوای جذاب و البته مخاطب‌پسند ندارند.

غلبه نگاه پولی بر کیفیت هم دیگر مدل تلویزیون است که مخاطب فوتبالی را در چنین روزی آزار می‌دهد؛ پخش آگهی‌های بازرگانی تا یک ثانیه مانده به شروع بازی و زیرنویس‌های ناتمام در طول ۹۰ و چند دقیقه هم نشان می‌دهد که تلویزیون از پخش فوتبال، به دنبال بهره مالی است. افزایش درخور نرخ‌های آگهی در زمان پخش دیدار‌های مهم هم مهر تأییدی بر این ماجرا است. این موارد بخشی از تلاش برای انحصارطلبی تلویزیون در چنین رویداد‌هایی را توجیه می‌کند؛ هرچند تمامی اتفاقات را شامل نمی‌شود. حالا دیگر، سخن‌گفتن از این بحث که‌ای کاش این نهاد کمی با همین فوتبال که از ثانیه به ثانیه‌اش درآمدزایی می‌کند با روی خوش تا می‌کرد و دستی در جیب می‌کرد تا باشگاه‌های تا بن گرفتار بدهی را نجات دهد، امری آرمان‌گرایانه به نظر می‌رسد.

اصولا، اما در دنیایی بهتر، در چنین چهارشنبه‌هایی که مردم هم دل و دماغی برای پیگیری بازی‌های فوتبال داشته باشند، فضا برای رقابت آزاد باز است تا هر شبکه تلویزیونی که خدمت و کیفیت بهتری در پخش و تولید محتوا دارد، بتواند میهمان خانه‌های مخاطب شود. هرچند شاید مخاطب هم مجبور شود اندکی پول برای تماشای این زیبایی بپردازد، ولی آن‌وقت دیگر خیالش راحت است که نقد و نگاه یک‌طرفه‌ای به او خورانده نمی‌شود و قرار نیست با دیدن لحظه به لحظه برمدارماندگان، با آگهی‌های ریزودرشت، زیرنویس‌ها و تبلیغات عجیب و غریب که به میانه میدان هم کشیده شده و تولید محتوایی که فاقد جذابیت و کیفیت است، لذت تماشای یک بازی فوتبال از او سلب شود.